Zoeken
A A A

In dit nummer

Verwachtingsvol bidden

 

In het nieuwste nummer van De Reformatie aandacht voor het thema bidden. Hoofdredacteur Bas Luiten schrijft over De horizon van het gebed. God leert ons bidden om zijn genade en ontferming, gericht op ons behoud voor eeuwig. In onze gebeden ligt nogal eens de nadruk op zaken die het tijdelijke betreffen, bijvoorbeeld gezondheid, werk en welvaart. Het is belangrijk om te bedenken dat onze redding nog niet af is, zoals blijkt uit het Onze Vader dat Jezus ons leert. Ook in onze voorbede voor mensen in nood zouden we onze focus op de eeuwigheid moeten richten.

Janneke Burger – Niemeijer plaatst het thema bidden vervolgens in het kader van de 50-dagentijd, de tijd van Pasen naar Pinksteren die ook wel Paastijd wordt genoemd. Voor de leerlingen van Jezus was die periode een tijd van vreugde over de opstanding en van verlangen naar de kracht van de Geest. Het zou mooi en zinvol zijn als deze twee motieven ook onze Paastijd bepalen, schrijft Burger. De leidraad van het kerkelijk jaar kan je helpen om in een tijd als de onze – een tijd van crisis en twijfels – niet bij de waan van de dag te leven, maar om in je gezamenlijke geestelijke leven de vreugde vast te houden.

De Paastijd, zo gaat zij verder, kun je gebruiken om je erop te richten specifiek de vreugde te benoemen die met de opstanding van Jezus te maken heeft. De Bijbel noemt genoeg redenen om blij te zijn, in de veelkleurigheid van verschillende Bijbelschrijvers. Het is verrijkend om deze oefening eens voor jezelf te doen: benoem expliciet, of schrijf op, wat voor jou de winst is van de opstanding van Christus. Je kunt dat doen met de oude vertrouwde woorden van de Heidelbergse Catechismus, maar probeer het ook eens in eigen woorden: Jezus leeft en dat raakt mijn leven, want… En ook in je gemeente kun je zoeken naar vormen voor de vreugde van Pasen.

Het tweede motief, verlangen, kan in de Paastijd vorm krijgen in een periode van gebed en toewijding, persoonlijk, als gezin en/of als gemeente. Samen bidden in de gemeente is niet bedoeld als een soort program waarin wij de Geest gebruiken voor onze wensen. Juist als we in gebed gaan, pleiten we bij God op wat Hij beloofd heeft: de kracht van de Geest om te getuigen, en laten we de uitwerking bij God. Juist het gebed is een oefening in nederigheid en een openbare belijdenis van afhankelijkheid.

Dit verlangen naar de Geest staat niet los van de vreugde van Pasen. De Geest van Pinksteren is de Geest van Christus en in de preken van de Pinksterdag is Jezus Christus de hoofdpersoon. Petrus getuigt door de Geest op de Pinksterdag vrijmoedig over de Heer: Door niemand anders kunnen wij worden gered, want zijn naam is de enige op aarde die de mens redding biedt (Hand. 4:12). Daar komen vreugde en verlangen samen, in de naam van Jezus Christus die redding geeft.

 

Verder in dit nummer van De Reformatie:

 

De kerk is katholiek of ze is niet

Katholiciteit is één van de definiërende eigenschappen van de kerk. Het begrip heeft een kwantitatief aspect: de katholieke kerk houdt vast aan wat ‘altijd, overal en door allen’ is geleerd, maar ook een kwalitatief aspect: zij leeft van de volle rijkdom van het evangelie.

Dit artikel is het eerste deel van de toespraak die prof. Barend Kamphuis gehouden heeft op het congres Kerk tussen muren en mensen dat Opbouw en De Reformatie in maart jl. hebben georganiseerd.

 

Boekbespreking: Onderweg van Pasen naar Pinksteren; bespreking van het boek Op weg naar Pinksteren van ds. Jan Mudde, door Heleen Sytsma;

Column: Margraten, door ds. Jacob Glas;

Bijbelspraak: Bekering – door Jezus (Ef. 4:22), door ds. Thijs Blok;

Rubriek Wandelen met God: Feesten, door ds. Hans-Jan Roosenbrand

 

Het artikel van Janneke Burger – Niemeijer kunt u hieronder downloaden.

Hebt u belangstelling voor de andere artikelen, dan kunt u hiernaast een proefnummer bestellen.

 

Wilt u reageren op de stelling:

De heilsfeiten vieren we in de kerk eigenlijk het hele jaar door. Ik vind die extra aandacht niet nodig.

Klik hiernaast op de stelling van de week